Verslag 9 - Giving in to Gili Air

Het heeft schandalig lang op zich laten wachten (sorry daarvoor), maar hier is 'ie dan, ons 9de verslag vanuit onze vierde reisbestemming, Indonesië. Om precies te zijn zitten we nu op het prachtige Gili Air, een klein eilandje voor de westkust van Lombok en terwijl ik dit schrijf kijk ik uit op een strook kalme blauwe Indische Oceaan met daarachter het eiland Lombok en haar 3700 meter hoge vulkaan, Gunung Rinjani. Zeer prettig. But how did we get here?

Verslag nummer 8 kwam tot u vanuit Phitsanulok, centraal Thailand, waar we met de trein vanaf Chang Mai naartoe waren gereisd. Phitsanulok was onze springplank naar nabijgelegen Sukothai, waar we een historisch park wilde gaan bekijken, en aangezien Sukothai zelf weinig te bieden bleek te hebben besloten we om in Phitsanulok te blijven slapen en de volgende dag een cultureel dagtripje te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Om 9 uur zondagochtend stapten we op de bus richting het oude, historische Sukothai. Twee overstappen verder stonden we in hartje stad, waar we twee fietsen huurden, onze toegangskaartjes kochten en richting de eerste ruïne reden. Het park was adembenemend mooi met haar groene velden, grote bomen en zwart aangeslagen Boeddhabeelden en tempelcomplexen. Fietsen was een bijzonder aangename manier om de hete windstille middag door te komen en toen we alles binnen de vier oude, begroeide stadsmuren hadden gezien fietsten we de stad uit naar wat verdergelegen tempels. Om een uur of 5 namen we de bus terug naar Phitsanulok (een directe dit keer), waar we onze tassen ophaalden, voor 50 baht een snelle douche namen, wat aten bij een overdekt kraampje en nog wat internette in de lobby van een hotel. Om half 11 ging onze nachttrein naar Bangkok, maar uiteraard was deze vertraagd, 3 kwartier om precies te zijn, dus iets voor twaalven lagen we in onze stapelbed in de trein.

De drie dagen Bangkok waren een noodzakelijk goed welke we voornamelijk hebben gevuld met wat last-minute souvenir shoppen. De laatste dag, woensdag 29 april, zijn we met een tour naar de floating market geweest, wat een leuk maar niet erg indrukwekkend uitstapje bleek. Die avond pakten we onze tassen en de volgende ochtend zaten we om 7 uur in de shuttle bus naar het vliegveld. Vanaf daar bracht het eerste vliegtuig ons naar Bangkok, waar we om half 5 op onze tweede vlucht naar Bali stapten. We waren enigszins vertraagd en kwamen pas om negen uur 's avonds aan op Denpassar Airport. De taxi naar Pandangbai, de opstapplaats voor de ferry naar onze volgende bestemming, Lombok, was erg prijzig, dus besloten we maar naar nabijgelegen Kuta te gaan om de volgende dag onze reis voort te zetten. We vonden een goedkope kamer en na een biertje en wat chips vielen we in slaap in het enigszins muffe bed. De volgende ochtend, na een bij de kamer inbegrepen ontbijt van bananentosti en koffie, gingen we opzoek naar een openbare bus, maar voordat we deze hadden bereikt werden we aangeschoten door een van Bali's vele assertieve buschauffeurs die aanbood ons voor een te hoog bedrag naar Padangbai te brengen. Toen hij uiteindelijk 25 % met zijn prijs was gezakt besloten we dat het geld de bespaarde moeite (een overstap) en tijd (een overstap..) wel waard was en ongeveer 1,5 uur later stonden we bij de pier in Padangbai. Ook daar werden we al snel ontdekt, dit keer door de lokale bootkaartverkopers, welke ons verzekerden dat het onmogelijk zou zijn om in Lombok nog openbaar vervoer te kunnen vinden richting Sengigi, de opstapplaats voor de Gili eilanden. Al namen we de waarschuwing met een korrel zout, toen de prijs voor een kaartje naar Gili Air uiteindelijk werd terugbracht tot bijna de helft besloten we wederom de veilige weg te kiezen. De ferry bracht ons in 5 uur naar Lembar, waar we met een minibusje naar Sengigi werden gebracht. Tijdens de reis bleek dat we een goede deal hadden beslecht, aangezien onze reisgenoten meer dan het dubbele hadden betaald. In Sengigi moesten we ons eigen onderkomen vinden, en nadat we bij twee hotels te horen hadden gekregen dat ze vol waren vonden we uiteindelijk een kamer voor 60.000 rupiah in plaats van de 100.000 die we voor de andere kamers hadden moeten betalen (respectievelijk 4 en 7,50 euro). Aangezien dit een van de vele (financiele) mazzeltjes is die we de laatste tijd hebben gehad moesten we wel concluderen dat er een zeer vrijgevig engeltje op onze schouders meereist. De volgende ochtend, na een fenomenaal ontbijt, werden we opgepikt door een andere minibus die ons naar Bangsal zou brengen, waarvandaan we in 20 minuten op het strand van Gili Air zouden staan. En inderdaad, om half twaalf stonden we met onze voetjes in het zand. Uiteraard waren we op de boot wederom gestrikt door een local die ons een goedkope bungalow aanbood. We vonden zijn plek echter iets te ver van het strand af liggen dus wandelden we verder naar het noorden, onderweg al de beschikbare accommodatie checkend. Uiteindelijk vonden we een mooi, dicht bij het strand gelegen huisje, en toen we deze voor 25.000 rupiahs minder dan de vraagprijs konden krijgen (100.000, inclusief ontbijt), besloten we te blijven. Nu, 5 dagen later, zitten we daar nog steeds. Het is hier onderwater nog mooier dan er boven, dus snorkelen en duiken (1x) we onzelf helemaal week (*), en verder werken we een beetje aan ons kleurtje. Gister, tijdens een sunset dinner raakten we aan de praat met een gezellig trio reizigers welke ook in ons resortje verblijven en zij vertelde ons over een trance feest waar zij de volgende avond (vanavond) naar toe wilde gaan. Eigenlijk waren we van plan de volgende dag (dus vandaag) te vertrekken richting Ubud, maar hun enthousiasme stak ons aan en we besloten nog een dagje te blijven. Squishelle (Canadees), Roland (Oosterijker) en Max (Duitser) vertrekken morgen ook naar Ubud, dus we kunnen ook nog eens uitkijken naar een gezamenlijke en waarschijnlijk zeer gezellige terugreis. We willen een paar dagen in Ubud blijven en dan nog een dagje naar Lovina, aan de noordkust van Bali, afreizen, waarna we de 12e, om half 12 's avonds op het vliegtuig stappen naar Darwin. Al blijkt de lucht op Gili Air erg verslavend te zijn en hebben we hier heerlijk ontspannen en genoten van de zon en de zee, we kijken allebei erg uit naar ons kampeeravondtuur in Australië. Waarschijnlijk zullen we onze volgende berichtje dan ook versturen vanuit Down Under!

Verder willen we jullie wederom bedanken voor alle leuke berichtjes. Mochten jullie onze stemmen erg graag willen horen dan zijn we, tegen normaal Nederlands mobiel tarief, te bereiken op 06-50600988. Sms wel even voordat je wilt bellen, dan weet je zeker dat we de telefoon bij de hand hebben (en dus een sms terug sturen). Mochten jullie daarnaast nog geen genoeg hebben van onze foto's en video's, schroom niet om ons wat opslagruimte te doneren (de ruimte die we zelf hebben gekocht is bijna op en anders moeten we oude foto's gaan wissen). Als het goed is staat er ergens een link op deze pagina. Nou, lieve mensen, het beste en jullie horen weer van ons tijdens het tweede gedeelte van onze reis!


Toedels,

Rosa & Koen

(*) Voor aquafielen, Finding Nemo fanaten en andere geïnteresseerden, hier onze gezamenlijke snorkelscore:
11 zeeschildpadden
2 haaien
2 morenen
1 zeeslang
8 box fish
15 toad fish
10 trompetvissen
3 bosjes zeenaalden
3 kleine kreeften
4 grote kreeften
1 nudy branch
22 Nemo's (clownfish)
99 Gills (Moorisch Idols)
1 Dory (?)