Verslag 8 - Terug in Thailand

Het is al weer een week geleden dat Koen op de boot naar Huay Xai ons vorige verslagje afschreef. Inmiddels zitten we in de trein richting Sukothai, onze volgende (en 1 na laatste) bestemming in Thailand. De afgelopen dagen hebben we genoten van Chiang Mai en alles wat deze rustige stad, gelegen in een (in theorie) koele vallei, te bieden heeft. Hier een samenvatting van onze diverse activiteiten.

Zondag:
Om 8 uur werden we wakker van de wekker in onze zeer comfortabele kamer in Huay Xai. Eigenlijk wilden we om half 9 de grens over, maar we lagen zo lekker dat het onverhoopt toch een uurtje later werd. In Chang Kong, de Thaise variant van Huay Xai, namen we een tuk-tuk naar het busstation, waar de lokale bus van 10 uur al op ons stond te wachten. Deze bracht ons voor 65 baht (ongeveer 1 euro 50) naar Chang Rai, waarvandaan we een volgende bus naar Chang Mai zouden nemen. 2,5 uur later, om half 1, kwamen we aan in Chang Rai. Onze aansluiting was echter niet zo soepel als gehoopt, aangezien alle bussen naar Chang Mai tot en met half vijf vol waren. “Doe ons die dan maar”, zei Koen (in het Engels) tegen de loketmevrouw, welke ons vervolgens een zeer prijzig 1e klas V.I.P. buskaartje verkocht. Na ongeveer 20 soortgelijke bussen halfvol te hebben zien vertrekken (ieder kwartier 1; “die zouden toch wel niet allemaal volgeboekt zijn geweest?”) kregen we om half 5 stipt een plaatsje toegewezen in onze geairconditionde bus, waarin we vervolgens onder het genot van een Thais nagesynchroniseerde Hollywood film (Hellboy II) op weg gingen naar Chang Mai. We kwamen om half acht aan op het Arcade busstation, waarvaan het nog een paar kilometer was naar ons beoogde guesthouse. Een tuk-tuk bracht ons in de goede richting, maar we liepen vast omdat de kroonprins bij een plaatselijk restaurant ging eten en de hele binnenstad dus afgezet moest worden. 20 minuten wachten en 35 minuten lopen later kwamen we aan bij Julie Guesthouse, welke, hoe kon het ook anders, helemaal vol zat. Enigszins moedeloos en vooral erg bezweet (we dachten dan Chang Mai koeler was dan de rest van Thailand?!?) namen we de eerste de beste kamer om de hoek en na een maaltje van heerlijk straatvoedsel en een voetmassage, ook op straat, vielen we voldaan in slaap (niet op straat, gelukkig).

Maandag:
Aangezien we niet van plan waren om ons beoogde guesthouse zo makkelijk los te laten stonden we de volgende ochtend weer bij Julie voor de deur. Gelukkig had ze nu wel een kamer, zij het een redelijk prijzige. Toch leek het ons een zeer gezellig plek, dus besloten we om te verhuizen. Aan het begin van de middag trokken we de vierkante stadskern in waar we enkele tempels wilden bekijken. Bij de eerste de beste tempel werden we aangeschoten door een aardige taxichauffeur die ons voor 100 baht naar wat verder gelegen tempels wilde rijden, mits hij ons, Bangkok-style, ook langs wat retailers mocht brengen, waar hij op zijn beurt weer brandstofcoupons voor zou krijgen. De drukkende hitte van Chang Mai (40° C) begon ons al aardig op te breken, dus een ritje in een geairconditionde auto leek ons helemaal niet onprettig. We gingen dus met het voorstel akkoord, maar bij nader inzien hadden we wat beter op de tijd moeten letten. Het was inmiddels al 3 uur en voordat we in de taxi zaten (na het bezichtigen van Wat (= tempel) nummer 1), half 4. Vier retailers verder was half half 6 en vervolgens hadden we nog maar tijd voor 1 andere Wat. Ons culturele uitje verliep dus niet helemaal volgens plan en we hadden onverhoopt ook nog eens meer geld uitgegeven dan gepland. Maar goed, you win some, you lose some, en aangezien we toch nog het meeste wilden maken van de aangeboden taxiservice lieten we ons afzetten bij een Indier die we de avond daarvoor op straat hadden ontmoet. Na twee heerlijke Indiaase curries en een bezoekje aan de avondmarkt liepen we tevreden terug naar ons nieuwe onderkomen.

Dinsdag:
Wat zegt het oud Nederlands spreekwoord ook al weer? Dinsdag, wasdag? Nou, niet voor ons, voor ons was dinsdag kookdag. Ik wilde al een tijdje een Thaise kookcursus volgen, maar het was er nog niet eerder van gekomen. Aangezien alles in Chang Mai redelijk betaalbaar is besloten we om het hier te proberen, en zo gezegd, zo gedaan. Om 9 uur werden we, samen met 2 anderen, opgehaald bij ons guesthouse door de chef, Perm, die ons samen met 10 andere cursisten eerst een toertje rond de voedselmakt gaf. Een zeer informatief half uurtje later (wisten jullie dat glasnoedels eigenlijk gewoon rijstnoedels zijn, gekookt met dezelfde boontjes waar taugé uit groeit?) werden we naar zijn huis zo'n 1 kilometer buiten de stad gebracht, waar we gelijk aan de slag gingen. We hebben de hele dag Thaise gerechten gekookt en gegeten, zoals Tom Yam soep en sticky rice met mango en om half 5 werden we zeer voldaan weer bij ons guesthouse afgezet. Na ons 's avonds laat te hebben opgevuld met een heerlijke gebakken rijst en fruitshake van de straat trokken we ons terug op onze gezellig maar oh zo warme kamer.

Woensdag:
Inmiddels hadden we het helemaal gehad met de belachelijk drukkende hitte en besloten dat het tijd was voor wat verfrissing. 'S ochtens huurden we een scooter bij ons guesthouse en na een spoedbezoekje aan het treinstation waar we alvast kaartjes kochten voor de nachttrein richting Bangkok reden we de bergen in, op zoek naar een waterval. Zo'n 1000 meter hoger vonden we haar, een heerlijk ondiep stroompje dat zich via 8 verschillende poelen naar beneden werkte. We streken neer bij poel 2 (het was veel te warm om de 1,800 meter richting poel 9 op te klimmen), waar we de middag in opvallend koele omstandigheden doorbrachten. We dachten bijna dat het überhaupt was afgekoeld, maar zodra we om 5 uur de berg verder opklommen op weg naar Doi Suthep, waar een imposante tempels ons een prachtig uitzicht over de stad zou bieden, werden we uit deze droom geholpen. Het was nog steeds onwaarschijnlijk heet. Dus, na de 200 nog wat treden naar de Wat op en neer te zijn geklommen was het tijd voor een ijsje. Vervolgens daalde weer weer af richting de stad, om daar nog even een winkelcentrum in te duiken opzoek naar wat broodnodige toiletartikelen (om vervolgens met een nieuw hempje naar buiten te komen. Gek toch, hoe dat gaat..). Bij Julie hielden we een Italiaanse avond met 2 pizzabroodjes, een salade caprese en een glas rode wijn (de eerste in 2 maanden!), waarna we de avond afsloten met een traditionele fruit shake (best een leuke traditie, voor 15 baht).

Donderdag:
In eerste instantie wilde we opnieuw een scooter huren en ergens wat water opzoeken, maar aangezien Koen een beetje last had van zijn buik besloten we dit nog maar een dagje uit te stellen. In plaats daarvan begonnen we aan een tweede tempeltoer. Na een teleurstellende zoektocht naar een goed ontbijttentje in het oosten van het centrum, welke eindigde met een ijskoffie en sandwich van de 7eleven, liepen we richting Wat Pra Singh aan de westkant van de stad. Na deze bezichtigd te hebben trokken we richting het zuiden waar een stadspark met enkele vijvers ons alleen al met haar aanblik op de kaart had verleidt. Naast 1 van de vijvers, op het gras, in de sporadische en zeer welkome spetters van de fontein was het nog best wel uit te houden. Na het heetste deel van de dag trokken we weer naar het noorden, richting ons guesthouse. Daar sloot ik deze ontspannen dag af met een pedicure en massage (samen voor nog geen 6 euro!). Och, wat is het leven zwaar...

Vrijdag:
Zoals voorgenomen huurden we weer een scooter en trokken richting de bergen. Dit keer kozen we voor een iets lager gelegen waterval waarnaast we heerlijk in de schaduw ontbeten met bammetjes en jam. Zittend in het koude water begon ik aan mijn 7e boek (“The Boy in the Striped Pyjamas”, een aanrader) terwijl Koen zich verdiepte in het laatste deel van zijn fantasy trilogie. Om een uur of 1 kochten we wat hapjes voor de lunch bij een plaatselijk voedselkraampje en zakten af naar, je raad het niet, de dierentuin. We liepen ons helemaal te pletter over het heuvelachtige terrein (aangezien we weigerden om 150 baht, anderhalf keer de entree, de betalen voor de monorail) en sommige van de dieren leefden in erbarmelijke omstandigheden maar al met al was het een leuk uitje naar een groen en veelzijdig dierenpark. Voordat we de scooter terugbrachten haalden we nog wat take away sushi, waarna we onze tassen inpakten in voorbereiding op de volgende dag.

Zaterdag:
Vanochtend ging de wekker om half 6. Een half uur later liepen we op straat, opzoek naar een tuk-tuk. De tuk-tuk chauffeurs, zich bewust van hun gunstige positie zo vroeg op de ochtend, vroegen veel te veel geld voor het ritje, maar uiteindelijk vonden we een chauffeuse (jaja, een vrouw, zij het een zeer mannelijke) die ons voor 60 baht wilde meenemen. Ruim op tijd kochten we onze kaartjes voor de trein van kwart voor 7, welke uiteindelijk pas om 8 uur vertrok (grrrr...). Nu, 4,5 uur later, zijn we net over de helft van onze reis. Het is ontzettend heet, ook met de ramen open en onder de ventilatoren die onze tweede klas rijk is. Hopelijk is het in Sukothai, onze volgende bestemming, wat koeler, maar echt waarschijnlijk is het niet. Morgen zullen we het historische tempelcomplex van de oude hoofdstad bekijken, waarna we om half 11 de nachttrein naar Bangkok nemen. Vervolgens hebben we nog 3 daagjes daar en 30 april vliegen we naar Bali. Ik kan op dit moment niet wachten tot het moment dat we de zee weer in kunnen duiken. Wat zal dat fijn zijn! Hopelijk dus een wat minder zweterig berichtje volgende week.

Tabee!