Buddies, Beer and Boredom

Helaas, nog geen bericht vanuit een nieuw onderkomen, maar het is work in progress. Vandaag gaan Synne en ik twee appartementen bekijken, een in Bantry Bay (Bij See Point, net onder Cape Town) en de andere in Muizenberg. We hebben voorang gegeven aan een woonplek met een mooie ligging, het liefst dichtbij het strand, want natuur om ons heen vinden we allebei erg belangrijk. Misschien komt Sebastian, een duitse jongen, ook bij ons wonen. Hij wilt echter eerst precies weten hoe de academische invulling van zijn jaar zal zijn voordat hij wilt verhuizen (het is nogal een controlfreak, maar verder erg aardig).

Ondanks de onafgebroken zoektocht naar een thuis, wat af en toe redelijk stressvol kan zijn, vermaak ik me erg goed. Ik heb al aardig wat buddies gemaakt en er gaat geen avond voorbij zonder een of andere activiteit. De activiteit van gisteravond was simpel doch plezierig, namelijk samen eten in de kantine en daarna wat biertjes drinken in de Barn, de campusbar. Nou, ik kan je vertellen, Zuid Afrikaans bier is stevig spul... Aan het begin van de avond kickte ik nog boodie met poolen, maar nadat mij een grote fles bier werd aangeboden (750 ml :S ) gingen de ballen steeds minder soepel in de pocket. De eventuele onduidelijkheid over de oorzaak van deze plotselinge afname in pooltalent was vanochtend wel verdwenen, aangezien ik wakker werd met een enorme kater... Behalve een kater heeft de avond ook nog een uitnodiging van het plaatselijke rugby team opgeleverd om hun volgende week zaterdag in actie te zien. That ought to be fun. Zo zie je maar weer, de ene activiteit genereert te volgende.

Zo veel als er op sociaal gebied gebeurt, zo weinig gebeurt er op academisch vlak. De meeste van m'n vakken zijn zo ongelofelijk simpel en schools en de colleges zijn zo mind-boggling saai dat ik me af en toe afvraag of de studenten (of misschien wel de leraren..?) hier van de basisschool komen in plaats van de middelbare school. Op Nederlandse universiteiten wordt je uitgedaagd om te denken terwijl hier de meeste informatie op een zilveren plateautje wordt aangereikt. Niet echt mijn piece of cookie... Maar goed, hoe minder tijd ik hoef te besteden aan school hoe meer er overblijft voor leukere dingen. Arabisch heb ik trouwens moeten laten vallen toen bleek, na een uur in de rij te hebben gestaan bij het Faculty of Arts Enquiry loket, dat het niet mogelijk is om de helft van een jaar lang vak te volgen... Daarvoor in de plaats heb ik twee derdejaars vakken geschiedenis toegevoegd, die volgens Oyvind, een noorse buddie, erg interessant en uitdagend zijn. Dus wie weet, misschien leer ik nog wat ook!

Jullie hebben de laatste tijd veel kunnen lezen over mij, maar eigenlijk nog heel weinig over dit prachtige land waar ik verblijf. Dit heeft te maken met het feit dat ik nog erg weinig heb gezien van mijn nieuwe omgeving, maar ik zal jullie een kleine samenvatting geven van wat mij is opgevallen. Ten eerste zijn de mensen, zoals ik al eerder schreef, heel erg aardig en behulpzaam. Ik geloof niet dat ik tot nu toe een onvriendelijke Zuid Afrikaan heb ontmoet. De studenten hier zijn aan de andere kant wel redelijk in zichzelf gekeerd en individualistisch. Met andere woorden, ze zijn eigenlijk redelijk vergelijkbaar met Europeanen. Er wordt een hoop gepoched met merkkleding, auto's en hippe telefoons, maar dit heeft volgens mij ook te maken met de lage leeftijd van een hoop eerstejaars studenten (16/17/18 jaar). Zuid Afrika is eigenlijk geen Afrika, heb ik veel mensen horen zeggen voordat ik vertrok. En ergens hebben ze wel gelijk. Zuid Afika is relatief erg welvarend en 'ontwikkeld' (whatever that means). Overal zie je shopping malls en KFC's en mensen, zelfs in de armste townships, omringen zich met de commodities van onze moderne wereld, zoals mobieltjes. Aan de andere kant zie je overal om je heen de heerlijke chaos en inefficientie van het 'echte' Afrika zoals ik dat uit verhalen ken. De rijen waar je uren in moet staan om wat dan ook gedaan te krijgen bijvoorbeeld. Niets lijkt geautomatiseerd en iedereen is zeer gewillig (het zal wel gewenning zijn) om zich over te geven aan bureaucratische martelingen, dus veranderen doet het ook niet. En dan zijn er nog de opvallende culturele verschillen waar ik geen genoeg van kan krijgen. De manier waarop mannen vrouwen versieren bijvoorbeeld, of de ongegeneerdheid waarmee iedereen sigaretten biets. Ik begin me, na meer dan drie weken, wel aardig thuis te voelen geloof ik. Nou nog een huisje en dan is het feest compleet. Want deze kamer (foto's bijgevoegd) blijft een domper...