Long time no sea

Poeh, het is heet hier zeg. Ik ben hier nou al een paar dagen, maar echt wennen doet het niet. In mijn huisje aan het strand is het meestal wel vol te houden, maar hier in de suburbs is 35 graden toch een beetje veel.

Maar goed, to begin where it all began.
Vrijdagmiddag liet ik een delegatie van zeer droevige mensen achter op Schiphol. Ik kwam er bij de gate achter dat ik dat nog wel even had kunnen uitstellen, want m'n vlucht was vetraagd. Zo erg uiteindelijk dat ik in London moest rennen voor m'n aansluiting. Gelukkig m'n vlucht we gehaald, zelf nadat ik door een of andere Britse heks werd tegengehouden met de boodschap dat ik te veel handbagage mee had... Murmel... Maar goed, had net m'n plaatje gevonden in het enorme gevaarte dat me veilig naar Kaapstad zou brengen, toen we de boodschap kregen dat een van de motoren het niet deed. Het defect was niet zo makkelijk verholpen als de eeuwig positieve captain had gehoopt, dus na 3,5 uur wachten en het aanrukken van een reserveonderdeel vetrokken we dan eindelijk, met een aanzienlijk minder veilig gevoel, naar het zonnig Cape Town.

Daar aangekomen werd ik opgewacht door de zus van een vriendin van m'n moeder (snap je het nog?), Elizabeth en haar dochter Sarah. In de auto op weg naar huis bood ze al aan om haar familie maar als surogaat te gebruiken tijdens mijn verblijf hier, dus het voelde als een warm nest waar ik in terecht kwam. Hetgeen ik in de auto om me heen zag was een vreemde combinatie van townships, dure vilawijken, kantoorgebieden, ruige, Australisch aandoende bush landschappen en Schotse berglandschappen. En dat alles bij een temperatuur boven de 30 graden.

Uiteindelijk kwamen we aan de bij de estate (een omheinde en bewaakte 'vila'wijk) waar de familie woont. Nadat we hier een hapje hadden geluncht en ik met de twee honden en katten had geravot, bracht ze me naar een B&B in Muizenberg. Muizenberg is een dorpje aan de Zuid-Oost kant van de Westkaap, waar Elizabeth een art foundation runt. Daarnaast zit een bijbehorend B&B, waar ik in ieder geval deze week mag verblijven in mijn eigen tweepersoonskamer met mijn eigen badkamer met bad!!!! (Ik moet wel heel eerlijk toegeven dat de eeste nachten alleen in mijn huisje een beetje angstig waren, na al die verhalen van Zuid-Afrikaanse criminaliteit en de wind die aan mijn voordeur rukt... Sinds eergister is er in de kamer naast mij echter een grote stoere operazanger ingetrokken, dus I'm more at ease...)

Mijn nederig stulpje ligt trouwens ongeveer 60 meter van de oceaan. Dus de afgelopen dagen heb ik gespendeerd met zwemmen, strandwandelingen maken, Muizenberg ontdekken en, helaas, werken aan m'n tentamen dat ik voor aankomende vrijdag moet inleveren...

Verder wordt er uitermate goed voor me gezorgd door de huishoudster van het B&B, die ook Elizabeth heet. Zij kookt bijna iedere dag en dan laat ze een bord eten voor me achter. Jaja, ik wordt mateloos verwend.... En andere Elizabeth neemt me af en toe op trips rond de Kaap, zodat ik wat meekrijg van het super afwisselende landschap hier. Gisteren ben ik bijvoorbeeld naar Boulders Beach geweest, waar ik heb liggen zonnen tussen een penguin kolonie.

Volgende week dinsdag begint mijn orientatie en ik woon dan onderhand waarschijnlijk wel op campus (lekker onder de mensen, waar ik wel naar uitkijk, want de einselganger Rosa die sommige van jullie nog wel hebben gekent, bestaat niet meer...), dus ik zal jullie rond die tijd op de hoogte stellen van mijn nieuwe avondturen. Dus, tot dan!

P.s. Sorry dat het zo lang duurde voordat jullie wat van me hoorde, maar ik heb nu pas voor het eerst toegang tot het internet. Won't happen again, I hope...