Flierefluiten en Muggenziften

Soms duurt het een tijdje voordat je iets kan waarderen. Soms weet je pas wat je hebt als je het niet meer hebt. Soms moet je iets van een andere kant bekijken om het in een andere licht te zien. Alle bovenstaande dingen gelden tot op zekere mate voor Zweden.

Na mijn vorige ontluikende lente verhaal kon ik niet meer de inspiratie vinden om wederom iets over Zweden te vertellen. Aan de ene kant kwam dit omdat ik het niet echt een land vond om over naar huis te schrijven, maar daarnaast was ik de afgelopen tijd ook veel in Nederland.

Eind april was ik 10 dagen "zomaar" thuis. De tweede week van mei ben ik met Koen gaan rotsklimmen in Frankrijk, waarna ik het vliegtuig miste en nog een zeer prettige week in Nederland verbleef.

3 weken terug vetrok ik weer naar Zweden voor mijn laatste module. Inmiddels was ook daar echt de lente begonnen en de bebladerde bomen, groene velden en bloemen in vol ornaat maakten het leven daar een stuk aangenamer. De lesstof was wederom niet erg interessant, maar er waren ene hoop (afscheids)feestjes gepland, wat het een leuke tijd maakte. Na gezellige barbeques, middagen in de zon en avonden in de kroeg was daar dan eindelijk onze laatste lesdag. We moesten de project voostellen presenteren die we in de weken daarvoor met onze groepjes hadden gemaakt. Na een overtuigende verdediging van een genant slecht voorstel trokken we met de hele groep naar het park, waar een afscheidspicnick voor ons was geregeld voor de coordinator van het NOHA programma. Het was een gezellige avond die eindigde met een sleep-over bij een van m'n studievriendinnetjes thuis.

De volgende morgen nam ik afscheid van Gabriella, de zoveelste goede vriend/vriendin die Zweden mij heeft gegeven en welke zijn/haar weg weer gaat. De avond erna kwam m'n moeder aan in Zweden. Om een uur of 9 ontving ik haar met sushi bij mij thuis, waar ze met een gehuurde auto vanaf het vliegveld heen was gereden. De auto bleek groter dan gepland en we besloten de volgende dag een verzameling slaapspullen achterin te gooien zodat we eventueel onderweg konde overnachten. Vroeg in de middag reden we naar het plaatsje Vasterås, waar we een ferry namen naar een eilandje in het aangrenzende meer. Het eilandje bleek een pareltje en we spendeerde een paar heerlijke uren op het zuidelijk gelegen strandje. Bij terugkomst in de haven besloten we de stad te bekijken. Ook deze was prachtig en een lekker aziatisch diner by Spicy Hot was de kers op de taart!

Die avond reden we weer richting de kust en na een uurtje zochten we een plek om te kamperen. Het werd uitiendelijk een mooie parkeerplaats aan een baai van het meer. Ondanks de frisse avond en de grote muggen zaten we tot half twaalf buiten roseetjes te drinken, waarna we in ons bedje achter in de auto stapten. De parkeerplaats bleek ook populair bij de plaatselijke jeugd, dus het was niet een hele ontspannende nacht, maar het opstaan in de frisse lentelucht en de duik in het koude meer maakten het helemaal waard.

Dezelfde ochtend reden we naar de kust, waar we met een ferry de beroemde archipelago introkken. Het weer was helaas niet echt mooi, maar terwijl we op het eiland Gallno rondliepen trok het een beetje bij. We genoten van een heerlijke lunch aan de waterkant en voeren rond 2 uur weer terug naar het vaste land. Weer in Uppsala aangekomen nam ik mama mee voor een traditionele fika bij Café Linné, waarna ik haar de stad liet zien. Het begon flink te plezen, dus reden we weer terug naar huis, waar mijn huisbazin een heerlijk Bengaals maal voor ons had gekookt.

De volgende morgen om half 11 vetrok mama, samen met Nisa, m'n huisgenoot, naar het vliegveld. Nog geen uur later stond Koen voor de deur, die naar Zweden was gereden om me op te halen. Na samen ingepakt te hebben reden we naar the house in the woods, waar ik ook nog wat spullen moest ophalen. We zette ons tentje in de tuin en konden mee eten met Roger, Peter en zijn moeder. De volgende morgen begon onze reis terug naar huis. We reden de eerste dag bijna 900 kilometer door het mooie Zweedse landschap, over de beroemde Malmo-Kopehagen brug naar Denemarken, waar we een camping aan het water vonden. Die nacht begon het te regenen, dus pakte me gister ochtend ons natte tentje in. Rond een uur of 5 reden we Nieuwegein binnen, waar we eerst langs het stembureau reden. Toen we onze spulletjes uit aan het pakken waren kwam mijn papa ook nog even langs en samen deden we ons tegoed aan een bosje taco's. Die avond sliepen we heerlijk in ons eigen bedje.

Nu ben ik weer thuis, bezig met voorbereidingen voor onze vakantie naar Thailand die de 18e begint, het schrijven van sollicitatiebrieven en het onderzoeken van m'n thesisonderwerp. Het is fijn om weer hier te zijn, ondanks de boorwerkzaamheden in de appartementen boven ons.

Als alles goed gaat kunnen jullie ons volgende berichtje vanuit Thailand over ongeveer 2 weken tegemoet zien. Foto's van Zweden en onze roadtrip staan op mijn Facebook pagina.