Hollen of Stilstaan
Door: Rosa
Blijf op de hoogte en volg Rosa
19 Maart 2010 | Zweden, Uppsala
Terwijl in de rest van Europa de lente nu toch echt begint kijk ik vanuit mijn kamer raam nog steeds naar besneeuwde daken. De dag is grijs, net als de dag van gister, en maakt het onaantrekkelijk om naar buiten te gaan. Gelukkig hoef ik de komende paar uur ook nergens naar toe. Dat was vorige week wel anders.
Mijn Zweden-ervaring is tot nu toe hollen of stilstaan geweest. Het begon allemaal erg rustig, met koud maar helder weer en een interessant maar licht studieprogramma. Ik moest aan alles wennen, zeker ook aan de Zweden zelf, en tijdens een busritje rolde het volgende gedichtje uit mijn pen:
Een Witte Wereld van Kristal
Een Diamanten Waterval
Met Koude Wind in mijn Gezicht
Geniet Ik van het Lage Licht
Mijn Voeten voel Ik al Niet Meer
Dus doen Ze mij nu ook geen Zeer
Zou nou mijn Hele Been Bevriezen
Dan moet Ik snel een Zweed Uitkiezen
En Hem of Haar een Schop Verkopen
Want Doe nou Toch je Mond eens Open!
Het is Wat Kouder, en de Zon
Blijft Lang Achter de Horizon
Maar dat is toch nog niet een Reden
Om altijd maar zo Ontevreden
Voor Je Uit te Blijven Kijken
Je zou de Wereld Echt Verrijken
Met een Glimlach naar Elkaar
Vooral in Deze Tijd van 't Jaar
Ook al had ik af en toe wat moeite met de Zweden, met mijn studiegroep klikte het meteeen, en deze rustige eerste paar weken hadden we een paar leuke feestjes. Toen was daar opeens een een opdracht, die in eerste instantie niet zo veel voor leek te stellen, maar uiteindelijk toch veel werk bleek te zijn. Ruim 10 dagen, tot afgelopen vrijdag, was ik non-stop aan het lezen en schrijven om het water conflict tussen de Palestijnen en Israeli's te analyseren. Het was een interessante opdracht, maar de lente liet zijn gezicht zien en de dagen waren zonnig, dus wilde ik ook naar buiten. Daarnaast hadden we bijna iedere dag college en wilde ik toch ten minste 3 keer per week fitnessen. Kortom, het was een hectische tijd. Afgelopen vrijdag was de deadline, en om 8 uur 's avonds kon ik een mooi stuk afleveren. Na een rustig weekend moest ik maandag mijn analyse presenteren en toen begon het vakantiegevoel al weer! Ondanks een klein opdrachtje wat we gister moesten inleveren waren er bijna geen verplichtingen, en ik hoefde ook nog maar bij één andere presentatie-middag te zijn. Dinsdag, na lekker uitgeslapen te hebben, vetrok is daarom richting te stad om Myrthe's en Gabriella's (mijn beste twee vriendinnen hier) presentaties bij te wonen. Vervolgens gingen we met z'n 3en plus Melissa, een vrolijke Canadese, een fika houden, wat de Zweedse variant is van high tea. Vervolgens was het al bija etenstijd, dus besloten we een gebraden kippetje te verorberen bij Myrthe thuis. Daar werden we gebeld door Corinne, die ons uitnodigde voor een spontaan feestje in "the house in the woods". 20 minuten later zaten we op de bus, en na een gezellige avond zocht een 8-tal mensen een slaapplek in het gezellige huis. De volgende ochtend, bij het ontbijt, stelde Peter en Roger voor om een road trip te maken richting de kust. Zo gezegd, zo gedaan, en met het zelfde octet vertrokken we, in een eend en een volvo, naar het Noord-Westen. Eerst belande we in een afgelegen inlet, waarna we doorreden naar Öregrund, een mooi havenplaatsje. Daar genoten we van een warme lunch bij de plaatstelijke Griek en zagen we de zon zakken in de ijzige zee (zie foto's op Facebook). Vervolgens reden we weer terug en rond half 8 kwam ik thuis, tevreden van een heerlijke dag en verward door het vakantiegevoel dat binnen een dag was toegeslagen. Gister heb ik de genoemde opdracht afgemaakt en gesport, vanochtend heb ik het huis schoongemaakt en vanavond is er weer een feestje. Ook volgende week is erg rustig en vrijdag kan ik eindelijk mijn lieve vriendje weer vasthouden.
Het zal hier niet eeuwig luilekkerland blijven, maar ik hou jullie op de hoogte van mijn wel en wee.
Als afsluiter nog een gedichtje dat ik vorige week, toen het nog mooi weer was, schreef:
Verbrande wangen, elke dag
de zon die schijnt, en ook mijn lach
die straalt vandaag, en morgen weer
al zou het zo maar weer een keer
kunnen gaan sneeuwen, want wanneer
het zelfs in Spanje wit kan zijn
zal Zweden niet de eerste zijn
waar lente, vol met zonneschijn
beginnen zal, al hoop ik stil
op zomerjurkjes in april
Mijn Zweden-ervaring is tot nu toe hollen of stilstaan geweest. Het begon allemaal erg rustig, met koud maar helder weer en een interessant maar licht studieprogramma. Ik moest aan alles wennen, zeker ook aan de Zweden zelf, en tijdens een busritje rolde het volgende gedichtje uit mijn pen:
Een Witte Wereld van Kristal
Een Diamanten Waterval
Met Koude Wind in mijn Gezicht
Geniet Ik van het Lage Licht
Mijn Voeten voel Ik al Niet Meer
Dus doen Ze mij nu ook geen Zeer
Zou nou mijn Hele Been Bevriezen
Dan moet Ik snel een Zweed Uitkiezen
En Hem of Haar een Schop Verkopen
Want Doe nou Toch je Mond eens Open!
Het is Wat Kouder, en de Zon
Blijft Lang Achter de Horizon
Maar dat is toch nog niet een Reden
Om altijd maar zo Ontevreden
Voor Je Uit te Blijven Kijken
Je zou de Wereld Echt Verrijken
Met een Glimlach naar Elkaar
Vooral in Deze Tijd van 't Jaar
Ook al had ik af en toe wat moeite met de Zweden, met mijn studiegroep klikte het meteeen, en deze rustige eerste paar weken hadden we een paar leuke feestjes. Toen was daar opeens een een opdracht, die in eerste instantie niet zo veel voor leek te stellen, maar uiteindelijk toch veel werk bleek te zijn. Ruim 10 dagen, tot afgelopen vrijdag, was ik non-stop aan het lezen en schrijven om het water conflict tussen de Palestijnen en Israeli's te analyseren. Het was een interessante opdracht, maar de lente liet zijn gezicht zien en de dagen waren zonnig, dus wilde ik ook naar buiten. Daarnaast hadden we bijna iedere dag college en wilde ik toch ten minste 3 keer per week fitnessen. Kortom, het was een hectische tijd. Afgelopen vrijdag was de deadline, en om 8 uur 's avonds kon ik een mooi stuk afleveren. Na een rustig weekend moest ik maandag mijn analyse presenteren en toen begon het vakantiegevoel al weer! Ondanks een klein opdrachtje wat we gister moesten inleveren waren er bijna geen verplichtingen, en ik hoefde ook nog maar bij één andere presentatie-middag te zijn. Dinsdag, na lekker uitgeslapen te hebben, vetrok is daarom richting te stad om Myrthe's en Gabriella's (mijn beste twee vriendinnen hier) presentaties bij te wonen. Vervolgens gingen we met z'n 3en plus Melissa, een vrolijke Canadese, een fika houden, wat de Zweedse variant is van high tea. Vervolgens was het al bija etenstijd, dus besloten we een gebraden kippetje te verorberen bij Myrthe thuis. Daar werden we gebeld door Corinne, die ons uitnodigde voor een spontaan feestje in "the house in the woods". 20 minuten later zaten we op de bus, en na een gezellige avond zocht een 8-tal mensen een slaapplek in het gezellige huis. De volgende ochtend, bij het ontbijt, stelde Peter en Roger voor om een road trip te maken richting de kust. Zo gezegd, zo gedaan, en met het zelfde octet vertrokken we, in een eend en een volvo, naar het Noord-Westen. Eerst belande we in een afgelegen inlet, waarna we doorreden naar Öregrund, een mooi havenplaatsje. Daar genoten we van een warme lunch bij de plaatstelijke Griek en zagen we de zon zakken in de ijzige zee (zie foto's op Facebook). Vervolgens reden we weer terug en rond half 8 kwam ik thuis, tevreden van een heerlijke dag en verward door het vakantiegevoel dat binnen een dag was toegeslagen. Gister heb ik de genoemde opdracht afgemaakt en gesport, vanochtend heb ik het huis schoongemaakt en vanavond is er weer een feestje. Ook volgende week is erg rustig en vrijdag kan ik eindelijk mijn lieve vriendje weer vasthouden.
Het zal hier niet eeuwig luilekkerland blijven, maar ik hou jullie op de hoogte van mijn wel en wee.
Als afsluiter nog een gedichtje dat ik vorige week, toen het nog mooi weer was, schreef:
Verbrande wangen, elke dag
de zon die schijnt, en ook mijn lach
die straalt vandaag, en morgen weer
al zou het zo maar weer een keer
kunnen gaan sneeuwen, want wanneer
het zelfs in Spanje wit kan zijn
zal Zweden niet de eerste zijn
waar lente, vol met zonneschijn
beginnen zal, al hoop ik stil
op zomerjurkjes in april
-
19 Maart 2010 - 15:41
Jikke:
Roos, je blijft me verrassen. Nu weer aan het dichten geslagen!
Kan ik op facebook kijken zonder dat ik een eigen account heb?
Leuk om je straks weer in levende lijve te zien. Kussen, mam -
20 Maart 2010 - 01:06
Jim:
Wolfje,
wat een feest zo'n bericht rijd gelardeerd met gedicht
en het werk wat je hebt verricht
zodat er weer een werkstuk voor je ligt
Hier bij ons stijgt dan wel de temperatuur
maar het regent weer, uur na uur
tis trouwens nu al twee uur in de nacht
ik heb een bed dat op me wacht
voor nu succes met je kennis te verbreden
doe ze de groeten en kietel ze , die Zweden
XX PJ
-
20 Maart 2010 - 01:17
Jet:
Een dagje uit in Amsterdam, maakt ons na 20 minuten een beetje klam, de regen valt op ons neer, we hoopten eigenlijk op beter weer. Maar niet getreurd, na wat jazzmuziek zijn we weer opgefleurd. Ook de schilderijen van Matisse blijven bewaard op ons netvlies.
Warme kus uit nat Schiedam
-
20 Maart 2010 - 07:36
Erna:
wat leuk weer dit verslag en nu ook al gedichtjes erbij. we wachten wel weer op het volgende wat komen gaat.liefs erna en theo -
20 Maart 2010 - 09:51
Maartje:
Lieve Roos,
wat een heerlijk berichtje. Ik houd er een gelukzalig en vakantie-achtig gevoel aan over :) En dat terwijl ik over minder dan 2 weken 2 enorme toetsen heb waar ik erg tegenop zie. Morgen een wedstrijd varen.. Geniet van je verblijf, maar zo te lezen doe je dat met volle teugen. Wanneer ben je weer in NL? -
21 Maart 2010 - 22:12
Laura:
Onverwachte talenten?
Wat leuk Roos!
Gaaf dat je zo'n interessante opdracht had. En alles in het Engels uiteraard. Petje af!
Liefs ook van Hugo die momenteel in Oostenrijk zit. -
22 Maart 2010 - 13:01
Op[apa Post.:
Trots, trost trots en ook blij, als -ie- is- die ouwe-jonge opapa- op zoon dichtster van een dochter, ( nu ja, "kleine" dan) Loers benk ook nog: zoveel leuke frindjes in zoon korte tijd in allerhande nationalietijt
jes. Lollig om weer mee te leven met lolle broek tijden en ook serieuezere bezigheden-hoewel: mag ik die resultaten met opdrachten ook nog eens zien. Zou erg fijn zijn. Geniet verder mijn toffe meid en tot dan daN!! jE LIEFHEBBENDE oHJAY OPAPA, (JA HIJ IS EEN TIKKIE MEELIG,mOET OOK KUNNEN, TOCH??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
