Te mooi om bij stil te staan

De laatste dagen vraag ik me af wanneer mensen nu precies ongevoelig worden voor schoonheid. Mij raakt alles dat mooi is me tot in mijn ziel, maar misschien is dat een teken dat ik nog niet lang genoeg op een mooie plek heb gewoond.

Genève is prachtig. Het is niet de eerste keer dat ik dat schrijf, maar het kan niet vaak genoeg gezegd worden. Als ik 's ochtends naar de stad wordt gereden en uitkijk over het donkere meer, dat de ene dag glad als een spiegel is, en de andere dag wild als de Noordzee, met daarachter de besneeuwde toppen van de jura, die roze kleuren in het licht van de opgaande zon, is mijn dag gemaakt. Meer heb ik oprecht niet nodig, en hoe spannend, saai, interessant of oppervlakkig mijn dag daarna ook is, dat gevoel diep van binnnen, de wetenschap dat de wereld prachtig is en dat ik me gelukkig mag prijzen er van te kunnen genieten, dat blijft.

Maar die andere mensen in de bus! Die kijken chagerijnig voor zich uit, lezen hun boek, doen een spelletje op hun telefoon, terwijl ze door een schilderij rijden! Ik zou wel tegen ze willen roepen: kijk nou, daar rechts! Zie je dan niet dat je op één van de mooiste plekken op aarde woont! Maar mijn frans is niet toereikend, dus houd ik maar mijn mond. De locals die ik spreek zijn ook zo blazé over hun stad. Ja, het is niet slecht om in Genève te wonen, maar vooral omdat je zo snel búiten Genève bent, en dan lekker kan skien enzo. Maar de stad zelf, nee, die is eigenlijk erg saai en ongeorganiseerd. En het verkeer, ja, verschikkelijk. Je staat constant vast in de spits (vooral op die prachtige brug, met dat prachtige uitzicht, maar dat zien ze natuurlijk al lang niet meer). En het weer is ook niks vanaf November tot April. Grijs en koud en nat. Niks aan, Genève in het najaar... Ze zouden eens een winter in Nederland door moeten brengen, waar het grijs en koud en nat is, maar ook plat, plat en nog eens plat. Althans, dat denk je, want zien kun je het niet, met al die misbanken en dichte regenbuien...

Goed, hoe ongevoelig de Geneveanen (?) dan ook mogen zijn voor de pracht van hun stad, ik geniet er iedere dag met volle teugen van. Verder gaat het ook goed allemaal. Mijn stage is nog steeds interessant, en gelukkig iets minder hectisch. Ik hoop in de nabije toekomst dan ook wat meer tijd te hebben om de voor mij interessante onderwerpen, met name op humanitair gebied, wat verder uit te diepen.

Maar Koen komt er zo aan (jipie!!!), dus ik houd het hierbij. Veel liefs en dank voor jullie lieve reacties. Ik beloof volgende jaar wat meer in Nederland te zijn (bedacht me laatst dat ik 9 maanden van dit jaar in het buiteland zal zitten/heb gezeten).

P.s. Ik zal proberen dit weekend wat foto's van al dat moois op mijn Facebook pagina te zetten.